Jak wyrównać podłogę

Remont podłóg nie ogranicza się zazwyczaj do wymiany posadzki, ale najczęściej wiąże się z potrzebą naprawy warstwy podłoża, na którym posadzka była ułożona

Podłoga składa się z dwóch części. Pierwsza to podkład podłogowy, który spoczywa na elemencie konstrukcyjnym budynku, np. stropie. Jest oddzielony od części konstrukcyjnej izolacją przeciwwilgociową oraz izolacją akustyczna i cieplną.

Druga część to posadzka.

Podkłady podłogowe w zależności od technologii wykonania można podzielić na:

- wylewane, zwane potocznie wylewkami - cementowe, cementowe z dodatkiem żywic syntetycznych, gipsowe, anhydrytowe;

- suche - deski, płyty wiórowe, płyty gipsowo-kartonowe, płyty gipsowo-włókniste, płyty cementowo-włókniste.

Remont i problemy

Zerwanie starej posadzki zawsze - w mniejszym lub większym stopniu - pociąga za sobą zniszczenie podkładu podłogowego. Najbardziej niszczą się podkłady przy skuwaniu posadzek ceramicznych i kamiennych. Zrywanie starych parkietów, desek podłogowych, przyklejanych wykładzin także niszczy zewnętrzną powierzchnię podkładu (przez konieczność usunięcia zaprawy, kleju lub lepiku z podłoża).

Bardzo często posadzka ukrywa poważne uszkodzenia podkładów podłogowych, co stwierdzamy dopiero po jej zerwaniu.

Remont podłogi to zawsze spory problem dla właściciela mieszkania lub domu. Duże koszty, niewygody, uciążliwość oraz bałagan przeszkadzają wszystkim mieszkańcom. Stąd istotne jest skrócenie czasu remontu oraz zmniejszenie do minimum zabrudzenia, jakie powstaje w jego wyniku.

W nowym budownictwie do remontu podłogi można użyć niemal wszystkich dostępnych na rynków materiałów do wykonywania lub renowacji podkładów podłogowych.

Współczesne wylewki uzyskują dużą wytrzymałość w bardzo krótkim czasie w stosunku do tradycyjnych wylewek cementowych, ale zanim odparuje nagromadzona w nich woda, pewnych prac wykończeniowych nie można będzie wykonywać, co przedłuży remont. Dodatkowo w czasie rozrabiania kolejnych porcji wylewki powstają duże ilości pyłu i brudu.

Kłopot mogą stwarzać stare budynki, gdzie nieznane są dopuszczalne obciążenia elementów konstrukcyjnych.

Drewniane elementy w starych budynkach jedno- i wielorodzinnych, takie jak belki stropowe, legary podłogowe, mogą nie nadawać się do stosowania najbardziej rozpowszechnionych we współczesnym budownictwie podkładów podłogowych w formie wylewek. Wylewki mogą je za bardzo obciążać. Wprowadzają także do budynku duże ilości wody. W czasie schnięcia woda może wnikać w elementy drewnianych konstrukcji, obniżać ich wytrzymałość, a nawet uszkadzać.

Płyty w systemie

Rozwiązaniem, które skraca czas remontu, nie wymaga stosowania dziesiątek czy setek litrów wody i nie obciąża tak bardzo elementów konstrukcyjnych, jest sucha zabudowa podłóg. Po remoncie podłogi pozwala ona na położenie każdego rodzaju posadzki. Może być stosowana na dowolnym podłożu: drewnianym, cementowym, gipsowym.

Najszersze zastosowanie mają suche podkłady podłogowe z użyciem specjalnych płyt gipsowo-kartonowych oraz płyt gipsowo-włóknowych. Potocznie płyty takie nazywa się suchym jastrychem. Oferują je wszyscy producenci elementów suchej zabudowy wnętrz.

Płyty tworzą system, co oznacza, że decydując się na ich zakup, mamy do dyspozycji wszelkie elementy uzupełniające. Mamy także propozycje gotowych zastosowań, co ułatwia nam dobranie odpowiedniego rozwiązania dla naszego domu czy mieszkania.

Zasadniczym elementem systemów suchych podkładów są płyty grubości 10-12,5 mm. Dla zapewnienia stabilności podłogi układa się dwie warstwy płyt z przesunięciem linii styków. W niektórych systemach płyty są już ze sobą połączone i mocno dociśnięte.

W pomieszczeniach narażonych na bardzo duże naciski, np. w kuchni, można zastosować dodatkową, trzecią warstwę płyt.

Można też spotkać płyty z przyklejoną od spodu warstwą materiału izolacyjnego: wełny mineralnej lub polistyrenu.

Płytowy remont

Na starym, zniszczonym, nierównym podłożu płyty układa się na suchej podsypce z lekkiego materiału mineralnego w postaci granulatu. Używa się do tego np. keramzytu lub zmielonego betonu komórkowego. Każdy z tych materiałów tworzy warstwę izolacyjną i jednocześnie wyrównującą podłoże.

Grubość warstwy podsypki zależy od stopnia zniszczenia starego podkładu. Minimalna waha się od 10 do 20 mm, w zależności od zastosowanego materiału mineralnego. Im grubsza warstwa (do określonej granicy), tym oczywiście lepsze właściwości izolacyjne.

W razie potrzeby podsypka może być uzupełniona dodatkowym materiałem izolacyjnym - płytami ze styropianu, wełny mineralnej, płytami pilśniowymi lub specjalnymi płytami z betonu komórkowego itp. Każdy z producentów określa dokładnie grubość warstw i możliwości zestawienia różnych materiałów.

Ważnymi elementami podkładu podłogowego są:

Warstwa izolacji przeciwwilgociowej rozkładana pod podsypką. Na podłożach betonowych jest to najczęściej folia polietylenowa, natomiast na podłożach drewnianych specjalny papier lub tektura nasączana środkami zapobiegającymi nasiąknięciu wodą, np. bitumem. Można również stosować specjalną folię paroprzepuszczalną o wysokim współczynniku paroprzepuszczalności i zaznaczonej możliwości układania bezpośrednio na podłożu drewnianym.

Taśma dylatacyjna z wełny mineralnej lub styropianu oddzielająca warstwy podłogi od ściany, co zapobiega przenoszeniu dźwięków. Musi mieć szerokość równą grubości podsypki oraz płyt suchego jastrychu.

Płyty suchego jastrychu po ułożeniu na wyrównanej podsypce łączy się ze sobą klejem i wkrętami. Liczba wkrętów i miejsca mocowania dla każdego systemu są ściśle określone przez producentów.

Jeśli na naszym suchym podkładzie zamierzamy położyć cienką wykładzinę, to należy dokładnie zaszpachlować całą powierzchnię płyt szpachlówką. Jeśli będzie to gruba wykładzina dywanowa, wystarczy zaszpachlować jedynie spoiny i miejsca, w których znajdują się wkręty. W przypadku paneli, parkietu, płytek ceramicznych szpachlowanie nie jest konieczne. Podkład podłogowy z suchego jastrychu nie odbiega własnościami od wylewanych podkładów gipsowych czy anhydrytowych.

W łazienkach, kuchniach i innych pomieszczeniach narażonych na duże oddziaływanie wilgoci powinno się uszczelnić naroża na całym obwodzie ścian taśmami uszczelniającymi, a całą powierzchnię jastrychu pokryć dwukrotnie folią w płynie.

Ile to kosztuje

Dwie warstwy płyt 40 (gips-karton) - 48 (gipsowo-włóknowe) zł/m kw.

Podwójna warstwa płyt gipsowo-włóknowych laminowana 10 mm sztywną wełną mineralną - 56 zł/m kw.

Podsypka keramzytowa pod płyty gipsowo-kartonowe - 16 zł worek 50 l; zużycie 10 l/1cm grubości/1 m kw.; minimalna grubość - 2 cm.

Podsypka z betonu komórkowego pod płyty gipsowo-włóknowe, worek 50 l - 43 zł; zużycie 10 l/1 cm grubości/1 m kw.; minimalna grubość - 1 cm.

Klej do jastrychu, butelka 1 kg - 41 zł; zużycie 35 g/m kw.

Wkręty, opakowanie 1000 szt. - 48 zł, 250 szt. - 25 zł; zużycie 15 szt./m kw.

Masa szpachlowa, worek 5 kg - 20 zł; zużycie 0,1 kg/m kw. przy szpachlowaniu spoin i 5 kg/m kw. przy szpachlowaniu całej powierzchni płyt.

Folia paroizolacyjna - 3 zł/m kw.

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład

Więcej o:
Copyright © Agora SA