Minimum to 240 cm - odległość między ciągami nie powinna być mniejsza niż 120 cm. Po jednej stronie kuchni można umieścić zlewozmywak, kuchenkę i (pod blatem) dodatkowo zmywarkę, a po drugiej stronie - lodówkę i szafki z długim blatem roboczym. Ten rodzaj zabudowy pozwala lepiej wykorzystać przestrzeń niż w układzie jednociągowym, a także rozwiązać problem przechowywania kuchennych naczyń i akcesoriów. Niezależnie od tego, jak duża jest kuchnia, należy pamiętać o zasadzie ergonomicznego zorganizowania powierzchni roboczej - trzeba przewidzieć miejsce na odstawianie garnków (przy kuchence) i na przygotowywanie potraw (przy zlewozmywaku).
Przykład 1
Kuchnia jest nieco nietypowym przykładem rozwiązania dwuciągowego. Prostokątne pomieszczenie z trzema oknami i dwoma wejściami nie było łatwe do zagospodarowania. Blatów roboczych jest tu sporo, ale minusem jest zbyt duża odległość zlewu od kuchenki. Atutem wnętrza jest jego wielkość i duża ilość naturalnego światła wpadającego przez okna.
Przykład 2
Wnętrze jest klasycznym przykładem układu dwuciągowego. Po jednej stronie kuchni usytuowano kuchenkę i zlewozmywak z blatami pomocniczymi, a po przeciwnej - wysoką zabudowę, w której znajduje się lodówka, zmywarka oraz piekarnik. W bardzo dobrym miejscu stoi też stół - z każdej strony można do niego wygodnie podejść. Warto zwrócić uwagę na funkcjonalny wysuwany stolik pod blatem. Może służyć jako tzw. pomocnik kuchenny, ruchomy barek albo jako dodatkowy blat do pracy.
Tekst: Justyna Burdow-Gołoś Zdjęcia: Witold Górka, Adam Kozak, Rafał Lipski, Włodzimierz Okoński, Jakub Pajewski, Michał Skorupski
