Trzy kolory cebuli

Dziecięca zagadka: "Przyjechała pani w złocistych spódnicach, jak ją rozbierali, to nad nią płakali" dotyczy popularnej cebuli zwyczajnej (Allium cepa), która po nacięciu wydziela zapach wyciskający z oczu łzy. Tworzy ona pojedyncze kuliste lub nieco spłaszczone zgrubienie: złociste, białe albo - dzięki obecności antocyjanów - fioletowe, osiągające średnicę 10 cm. Taka cebula króluje w naszej kuchni. Lubimy również młodziutkie cebulki, które jemy razem z soczystym szczypiorem. Popularnie, choć nieprawidłowo, nazywany je dymką.

Ale to nie jedyne warianty tego warzywa. Są też odmiany botaniczne cebuli zwyczajnej i spokrewnione z nią gatunki, u których na piętce powstaje nawet kilkanaście zgrubień. Z ich kęp (zwanych gniazdami) można przez kilka lat zbierać szczypior. Natomiast cebula siedmiolatka nie wytwarza pękatych nasad. Jej liście można przysypywać ziemią, by je wybielić. Po zbiorze przypominają pory o białej nibyłodydze i rurkowatych liściach (u porów są płaskie). Ponieważ smakują podobnie do czosnku, gatunek ten bywa nazywany czosnkiem dętym.