Azalie domowe kwitną zimą.
Lubią glebę kwaśną (kwaśny torf z piaskiem i nawozem wieloskładnikowym) i wilgotne (ale nie mokre!) podłoże. Po kwitnieniu należy usunąć wszystkie przekwitłe kwiaty, wyłamując je palcami. Można też przyciąć gałązki. Następnie roślinę trzeba przenieść do chłodu i kilkakrotnie nawozić co 10 dni.
Latem można wynieść ją do ogrodu w półcieniste miejsce, a w październiku - wstawić z powrotem do domu - do chłodnego pomieszczenia (zalecana temperatura: 5-12oC). Tam powinna pozostać do zawiązania pąków. Do pokoju można ją wnieść w grudniu - styczniu.
Fiołek alpejski (cyclamen) kwitnie od października do końca kwietnia. Lubi stanowisko jasne, przewiewne i chłodne (15oC). Nie lubi nadmiaru wilgoci, więc najlepiej nalewać mu wodę do podstawki. W czasie kwitnienia nawozić nawozem do roślin kwitnących. Po kwitnieniu należy roślinę przenieść w półcieniste miejsce - najlepiej na zewnątrz i pozwolić jej zwiędnąć. W tym czasie nie należy jej zbyt mocno podlewać. We wrześniu warto roślinę przesadzić do nowej doniczki, przenieść do domu i rozpocząć mocniejsze podlewanie i nawożenie - 2 razy w miesiącu.
Storczyki kwitną w różnych porach roku - zależnie od gatunku. Wiele z nich kwitnie zimą.
Miejsce
Gatunki miniaturowe i niezbyt silnie rosnące najlepiej uprawiać w witrynie kwiatowej lub szklarence przydomowej, w której panuje duża wilgotność powietrza. Na okiennych parapetach sprawdzają się gatunki silnie rosnące z grupy tzw. ciepłolubnej, np.: Dendrobium bigibbum, D. phalaenopsis i ich mieszańce. Szczególnie godne polecenia są tzw. odmiany kompaktowe o bardzo zwartym pokroju, które potrafią wielokrotnie powtarzać kwitnienie na tych samych pseudobulwach.
Światło
Większość gatunków najlepiej uprawiać w miejscach, gdzie dochodzi lekko rozproszone światło słoneczne. Okazy stojące na parapetach o wystawie południowej i zachodniej należy lekko cieniować wiosną i latem. Natomiast rośliny w szklarenkach znoszą nawet dość duże nasłonecznienie.
Podlewanie
Storczyki nie lubią, gdy podłoże jest stale mokre, dlatego podlewamy je dopiero wtedy, gdy substrat zdecydowanie przeschnie. Do podlewania stosujemy wodę odstałą lub przegotowaną. Co czwarte lub piąte podlewanie powinniśmy użyć wody o odczynie kwaśnym - pH 4,5-5,5 (dodajemy do niej preparat do zakwaszania wody dostępny w sklepach akwarystycznych).
W okresie spoczynku ograniczamy podlewanie do minimum, dostarczając roślinom niewielkich dawek wody (zwykle je tylko zraszamy) do czasu, gdy zobaczymy pierwsze objawy więdnięcia pędów.
Zasilanie
Wiosną i latem, kiedy storczyki rosną intensywnie, dokarmiamy je specjalnymi nawozami dla storczyków (według instrukcji na opakowaniu). W okresie spoczynku roślin nie nawozimy. Warto im wówczas obniżyć temperaturę do 15-18oC
Storczyk, odmiana mieszańcowa
Ciemierniki (Helleborus) to rośliny ogrodowe, jednak ze względu na wyjątkowo piękne kwiaty coraz częściej trafiają na nasze domowe parapety.
W centrach ogrodniczych i kwiaciarniach coraz częściej w środku zimy kupić można ciemierniki w donicach. Są sprowadzane zwykle z Holandii lub Hiszpanii. Umieszczamy je w domu z dala od kaloryfera, w miejscu możliwie jasnym i chłodnym. Podlewamy je regularnie, tak by ziemia pozostawała stale umiarkowanie wilgotna (nie mokra). W suchych pomieszczeniach należy zraszać liście roślin.
Ciemierników nie można trzymać w mieszkaniu zbyt długo, gdyż wkrótce zaczną wypuszczać liście, które w domowych warunkach będą zbyt wybujałe. Jeśli chcemy uprawiać ciemierniki dalej, po kwitnieniu, gdy na dworze zrobi się już ciepło (5-10°C) posadźmy je w ogrodzie. Aby się zaaklimatyzowały, przez pierwszy tydzień trzeba trzymać je pod osłoną z fizeliny lub sosnowych gałązek. Jeżeli nadal jest mroźno, lepiej przechować ciemierniki w donicach, w możliwie chłodnym miejscu w domu, np. na werandzie, parapecie okna w zimnej piwnicy, w garażu, wiatrołapie. Kiedy temperatura na zewnątrz jest dodatnia, możemy rośliny hartować - ustawiamy je w ciągu dnia w osłoniętym miejscu na zewnątrz, na przykład na tarasie lub pod ścianą domu.
Gleba i nasłonecznienie
Ciemiernikom odpowiadają gleby przepuszczalne, lecz zasobne w próchnicę, stale umiarkowanie wilgotnej, o odczynie zbliżonym do obojętnego. Większość odmian lubi półcień. Gatunki egzotyczne wolą natomiast więcej słońca
Gardenia jasminoides kwitnie zimą.
Podlewanie i nawożenie
Latem i zimą podlewanie powinno być umiarkowane, tak by podłoże było cały czas wilgotne. Do podlewania należy używać wody deszczowej lub przegotowanej, ostudzonej do temperatury pokojowej. W okresie kwitnienia gardenie należy zasilać co dwa tygodnie standardowym, dwukrotnie rozcieńczonym nawozem płynnym.
Stanowisko
Roślinie należy zapewnić dużo rozproszonego światła, ale nie w pełnym słońcu. Zimą minimalna temperatura może wynosić 13°C. Latem optymalna jest temperatura 15-18°C. Jeśli temperatura wzrośnie powyżej 18°C, należy zwiększyć wilgotność powietrza. Latem temperatura nie powinna przekraczać 24°C.
W marcu lub w kwietniu należy usunąć wszystkie skąpo ulistnione pędy. Dorosłe gardenie należy przesadzać co dwa lata wiosną, używając podłoża dla roślin kwasolubnych. Można je przygotować samodzielnie z równych części torfu, piasku i kompostu.