Bukszpan drobnolistny (Buxus sempervirens) 'Faulkner' [Roślina Tygodnia]

W naturze występuje około 30 gatunków bukszpanów, spośród nich jedynie dwa gatunki znalazły powszechne zastosowanie w Polsce.

Należą do nich bardzo popularny bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens) wraz z licznymi odmianami, oraz zdecydowanie rzadziej spotykany bukszpan drobnolistny (B. microphylla), w sprzedaży najczęściej dostępny w postaci odmiany 'Faulkner', cennej i przydatnej do sadzenia w warunkach klimatycznych kraju.

Wygląd

Bukszpan drobnolistny 'Faulkner' to długowieczny, zimozielony krzew o gęstym, kulistym pokroju i wolnym tempie wzrostu, uzyskany w 1970 roku w USA. Krzew dorasta do 1-1,2 m wysokości. Intensywnie zielone, skórzaste blaszki liściowe przypominają trochę liście borówki czerwonej, są całobrzegie, zaokrąglone, z wierzchu błyszczące, od spodu matowe, zimą przebarwiają się na brązowo. Niepozorne kwiaty są małe i drobne, żółte, pozbawione płatków, wyrastają z kątów liści. Kwiaty są rozdzielnopłciowe, zwykle kwiat żeński otocza kilka kwiatów męskich. Kwiaty rozwijają się od końca marca do początku maja, są miododajne, wabią liczne owady, wyraźnie pachną, chociaż zapach ten raczej nie należy do przyjemnych. Małe i niepozorne owoce po dojrzeniu "wystrzeliwują" twarde, czarne nasiona na odległość nawet kilku metrów. 'Faulkner' jest jedną z najpopularniejszych obecnie odmian bukszpanu. W 2012 roku odmiana ta została wyróżniona przez brytyjskie Królewski Towarzystwo Ogrodnicze RHS prestiżową nagrodą Award of Garden Merit AGM.

Uprawa

Bukszpan jest rośliną długowieczną, łatwą w uprawie, w sprzyjających warunkach dożywa 600-700 lat. Jest krzewem odpornym na suszę, stąd stare okazy często można spotkać na cmentarzach. Dobrze rośnie na większości przeciętnych gleb ogrodowych o pH obojętnym lub zasadowym, nie lubi jedynie gleb zbyt piaszczystych, kwaśnych oraz podmokłych. Najlepiej rozwija się na podłożach żyznych, ciepłych, przepuszczalnych, umiarkowanie wilgotnych. Jest to roślina tolerancyjna w stosunku do światła oraz mało wrażliwa na zanieczyszczenie powietrza. W przypadku uprawy na stanowiskach silnie nasłonecznionych krzewy warto na zimę okrywać (cieniować) siatką szkółkarską, zwłaszcza we wschodnich rejonach kraju, gdzie przeważa klimat kontynentalny i rośliny są narażone na przemarzanie (strefa 6a). Powszechnym szkodnikiem bukszpanów jest miodówka bukszpanowa, mszyca powodująca wybrzuszenia liści. Zwalczamy ją opryskując jednym z dostępnych w handlu preparatów o działaniu wgłębnym. Bukszpan doskonale poddaje się formowaniu, utrzymuje liście przez cały rok, więc w okresie zimy nie traci na atrakcyjności, jest przy tym mało wymagający. Jako roślina żywopłotowa służy do tworzenia niskich labiryntów. Cięty silnie i utrzymywany na wysokości 20-50 cm jest doskonałą rośliną obwódkową. W tej formie najpiękniej prezentuje się wzdłuż wijących się ścieżek, wokół rabat bylinowych albo różanek.

Zastosowanie

W nowoczesnych założeniach ogrodowych, zwłaszcza miejskich, często jest uprawiany w modernistycznych donicach z tworzyw sztucznych, szkła lub metalu. Gałązki bukszpanu symbolizują życie wieczne i nieśmiertelność. Ze względu na to znaczenie służą dekorowaniu wielkanocnego stołu oraz koszyczków ze święconką w czasie Świąt Zmartwychwstania.

www.katalogiroslin.pl

Więcej o: