Begonia stale kwitnąca (Begonia semperflorens) przez ostatnie lata pozostawała w cieniu swoich wielkokwiatowych krewniaczek. Jako mało wymagająca została "zepchnięta" na parkowe rabaty, gdzie bez większej opieki tworzyła różnobarwne kobierce. Teraz przeżywa renesans. Odmiany tradycyjnego typu tworzą więcej kwiatów w rozmaitych odcieniach różu i czerwieni, a ich liście niekiedy mają modną barwę ciemnego burgunda.
Rośliny te mogą rosnąć w skrzynkach na balkonie. Cenione są także jako kwiaty rabatowe, a ze względu na wyrównany wzrost wykorzystuje się je do tworzenia kwietnych dywanów. Gatunek ten jest bardzo odporny. Potrafi znieść suszę (byle niezbyt długą), zanieczyszczenia powietrza i długotrwałe opady. Dzięki zwartemu pokrojowi nie szkodzą mu silne wiatry.
Roślina ta ma kulisty pokrój i wyprostowane mięsiste pędy, dorasta do 30-35 cm. Kwitnie aż do przymrozków i jest dość odporna na niedobory wody. Tworzy mnóstwo pojedynczych kwiatów o 2-3 cm średnicy, w odcieniach różu i czerwieni, tylko nieliczne odmiany są pełne.Oprócz uroczych kwiatów begonia wiecznie kwitnąca ma dekoracyjne liście o błyszczących blaszkach. U niektórych odmian są one zabarwione na czerwono bądź purpurowo. Na uwagę zasługują najnowsze serie tej begonii: Eureka, Ascot i Volumia. Kwitnie od początku czerwca do późnej jesieni.
Niektóre odmiany łatwo zawiązują nasiona. Są bardzo drobne. Wysiewamy je na przesiane podłoże (np. w kuwecie) w styczniu lub lutym, nie przysypując ziemią i przykrywamy pojemnik. Gdy siewki wypuszczą po dwa listki, pikujemy je (np. przy użyciu patyczka) w rozstawie 1 x 1 cm, a po 2-3 miesiącach sadzimy pojedynczo do doniczek. Uzyskane w ten sposób okazy będą miały nieco inne wzory na liściach niż rośliny mateczne.
Na miejsce stałe należy ją sadzić dopiero w końcu maja lub na początku czerwca gdy jest pewność, że nie wystąpią przymrozki ponieważ ta begonia jest wrażliwa na zimno.
Źle znoszą długotrwałą suszę, a gdy lato jest chłodne i deszczowe ogólnie słabiej rosną i kwitną. Begonię stale kwitnącą należy dokarmiać co tydzień.Jest to bardzo dobra roślina na kwietniki i do pojemników, może tez tworzyć obwódki rabat, ogólnie begonia stale kwitnąca jest niezwykle uniwersalna. Lepiej jednak nie stosować jej jako rośliny do wnętrz.
Wybieramy stanowisko jasne, ewentualnie lekko zacienione. Begonia wiecznie kwitnąca i wiele nowych odmian mieszańcowych mogą rosnąć także w pełnym słońcu.
Podłoże powinno być bogate w próchnicę, przepuszczalne. W pojemnikach używamy ziemi do kwiatów balkonowych.
Rośliny podlewamy umiarkowanie, pamiętając, żeby nie zalewać korzeni, gdyż powoduje to ich gnicie.
Dwa tygodnie po posadzeniu zaczynamy zasilać begonie jednym z nawozów do gatunków kwitnących. Zabiegi powtarzamy co 7-10 dni. Dla wygody odżywkę można zaaplikować tylko raz - przed sadzeniem, mieszając z podłożem granulki nawozu o długotrwałym działaniu.
Warto wybierać odmiany odporne na mączniaka. W przypadku wystąpienia tej choroby (widocznej w postaci białego nalotu na liściach) opryskujemy rośliny jednym z preparatów: Baymat, Amistar, Bravo lub Biosept.
Po zakończeniu wegetacji sprawdzamy, czy w podłożu są bulwy (oprócz begonii bulwiastej zawiązują je niektóre odmiany mieszańcowe). Wyjmujemy je i umieszczamy w torfie lub trocinach. Do wiosny przechowujemy w temperaturze 10-15 st. C.
Również wśród tego gatunku pojawił się prawdziwy hit - odmiana 'Braveheart'. To rzeczywiście roślina "o dzielnym sercu". Obficie się krzewi, tworząc w wiszących doniczkach ukwiecone kule. Nic nie utraciła z odporności swego gatunku. Dobrze znosi susze, skąpe i palące słońce oraz podmuchy wiatru. Prezentuje się skromniej w porównaniu z innymi zwisającymi begoniami, ale za to bardzo elegancko, zarówno sama, jak i w połączeniu np. z kocankami włochatymi lub plektrantusem. Kolejna podobna do niej odmiana to 'Maribel'. Warto je zatem włączyć do balkonowych kompozycji.