Dębina jest drewnem ciężkim, twardym i odpornym na działanie wody. Łatwo poddaje się obróbce (można ją na przykład wyginać, kleić, barwić), ale trudno się je poleruje.
Kolory drewnianych podłóg
Drewno młodych dębów jest szarożółte, z upływem czasu zmienia barwę na jasno- lub ciemnobrązową. Charakterystyczne są proste słoje różnej wielkości, zwykle nierównomiernie rozmieszczone. Deski często poddaje się obróbce, co zmienia zarówno ich kolor, jak i właściwości. obróbka chemiczna polega na wędzeniu drewna amoniakiem - wtedy powstaje dąb wędzony o ciemnobrązowym, wpadającym w czerń kolorze. Jest stabilniejszy niż zwykły dąb (mniej się paczy i pęcznieje), odporniejszy na działanie wilgoci oraz twardszy. Stanowi tańszą i bardziej dostępną alternatywę dla cenionego dębu czarnego, który w naturze musi leżeć nawet kilkaset lat w mokrym gruncie lub wodzie, by przybrać matową czarną barwę.
PRZECZYTAJ TAKŻE: PORADNIK, JAK UKŁADAĆ PANELE >>
Obróbka termiczna to poddawanie drewna działaniu wysokiej temperatury (nawet do 220 st. C) i pary. Tak uzyskuje się dąb thermo (inaczej parzony) o miodowo-brązowej barwie, który nie ulega deformacji, jest odporniejszy na działanie grzybów i pleśni. Drewno może być również barwione lakierami, woskami i bejcami. W zależności od rodzaju i koloru preparatu uzyskuje się różne efekty - od odcienia bardzo jasnego, wybielonego, po niemal czarne. Stosuje się również oleje i woski bezbarwne, których zadaniem jest zabezpieczenie powierzchni.
Którą klasę podłóg wybrać?
Tak jak każdy inny gatunek dębina jest dzielona na klasy. Kiedyś określano je cyframi rzymskimi: I, II i III, które zostały zastąpione symbolami graficznymi - kołem, trójkątem i kwadratem. Jednak wielu producentów nadal stosuje stare oznaczenia, a dodatkowo wprowadza własną terminologię, np. natural, rustical, exclusive. Generalnie im niższa klasa, tym bardziej zróżnicowane są deski. Te w najlepszej klasie (I) mają jednolitą kolorystykę i regularne usłojenie, w klasie średniej (II) - zróżnicowane kolory i słoje, mogą się też na nich pojawiać zdrowe (jasne) sęki. Drewno w klasie najniższej (III) charakteryzuje się dużym kontrastem barw i nieregularnym usłojeniem, może mieć nawet czarne sęki.
Panele drewniane
Panele drewniane są zbudowane z trzech warstw drewna. Najważniejsza jest wierzchnia, bo to od niej zależy trwałość podłogi. Panele z warstwą wierzchnią zrobioną z dębu należą do najbardziej wytrzymałych - można je układać we wnętrzach o dużym natężeniu ruchu.
Imitacje paneli drewnianych
Producenci oferują duży wybór paneli laminowanych i winylowych, które do złudzenia przypominają drewniane podłogi. Są również zbudowane z warstw; we wszystkich środkowa warstwa jest taka sama, zazwyczaj z płyty HDF, trwalszej niż zwykła płyta wiórowa (coraz rzadziej stosowana). Różna bywa natomiast warstwa spodnia oraz - przede wszystkim - wierzchnia. I właśnie rodzaj i jakość tej ostatniej decyduje o trwałości panelowej posadzki.
* Panele laminowane - warstwę wierzchnią, czyli użytkową, tworzy laminat albo papier dekoracyjny (np. z wzorem drewna) zabezpieczony żywicą melaminową. Od jakości tej warstwy zależy, do jakiego pomieszczenia są przeznaczone panele. Te z symbolem AC2 mogą być stosowane we wnętrzach o małym natężeniu ruchu (np. sypialnia), AC3 - o dużym (np. pokój dzienny), AC4 i AC5 - o natężeniu bardzo intensywnym (przedpokój).
* Panele winylowe - ich budowa jest bardziej zróżnicowana, bo mogą mieć dodatkowe warstwy korka (np. na płycie HDF oraz pod nią). Warstwę wierzchnią stanowi winyl z nadrukiem pokryty specjalnie utwardzonym akrylem z ceramicznymi cząsteczkami. Panele winylowe są oznaczane takimi samymi klasami użytkowymi jak panele laminowane (AC2, AC3 itp.).
