Pokój dla dziecka - miejsce do spania

Średnio do wieku około czterech-sześciu lat dziecko powinno być pod systematycznie ograniczaną, ale stałą opieką rodziców. W tym czasie własny pokój będzie służyć głównie do spania, zabawa zaś będzie się odbywała w części dziennej, pod okiem osoby dorosłej.

Dlatego, aby dziecko łatwo było doglądać w nocy i by osłodzić mu nocną rozłąkę z rodzicami, dobrze jest mieć choćby jedną dziecięcą sypialnię w bliskim sąsiedztwie sypialni rodziców.

Im starsze dziecko, tym częściej będzie okazywać potrzebę "schowania" się we własnym pokoju - po to, by się uczyć czy bawić, ale też choćby po to, by przez chwilę odpocząć od rodziców.

Dlatego wystrój pokoju powinien być spokojny, przyjazny, relaksujący. Żadnych agresywnych, żywych kolorów (o tym za chwilę) ani wspomnianych słoników czy Shreków na całą ścianę. Stonowane i jednolite kolory ścian, podłogi i mebli stworzą odpowiednie tło, na którym można powiesić czy położyć nawet krzykliwe reprodukcje z dziecięcymi bohaterami. A ponieważ bohaterowie zmieniają się nader często - łatwiej będzie o zmiany.

Kolory

Wiadomo, że kolory wpływają na nastrój. Każdy reaguje indywidualnie, ale z reguły odcienie wpadające w czerwień działają pobudzająco, a te utrzymane w tonacji niebieskiej - przygnębiająco. Dobór koloru ścian i mebli powinniśmy uzależniać od orientacji pokoju względem stron świata. Północny pokój będzie wymagał ocieplenia tonacją kolorystyczną idącą w stronę żółci, beżu lub piaskowego. W południowym mogą się pojawić chłodniejsze zielenie czy błękity.

Meble

Ważnym meblem w pokoju dziecka jest, rzecz jasna, łóżko. Należy zwrócić uwagę na dobór mebla i ustawienie go we właściwym miejscu.

Łóżko powinno być wygodne, zdrowe i łatwe w ścieleniu. Dwie pierwsze cechy zapewni dobry materac (pojedynczy lub warstwowy). Niestety, te najlepsze występują raczej jedynie w wersjach "dorosłych". Z tego powodu jestem zwolennikiem jak najwcześniejszego wstawiania pełnowymiarowego łóżka do pokoju dziecinnego. Wymiary powinny oscylować w granicach: 190-210 cm długości i 90-100 cm szerokości.

Łatwość ścielenia zapewni wygodne dojście do łóżka oraz odpowiednia jego wysokość w granicach 50-60 cm (ten ostatni wymiar zapewnia ruchy w miarę wygodne dla kręgosłupa). Oczywiście rama łóżka powinna być kupowana pod konkretny typ i wymiar materaca.

Usytuowanie łóżka

Mebel do spania należy tak ustawić, aby przynajmniej jeden jego bok miał "oparcie", a więc by przylegał do ściany. Najlepiej ustawiać łóżko w narożniku pokoju lub w specjalnie zaprojektowanej niszy. Wtedy młody lokator będzie mieć poczucie przytulności i bezpieczeństwa. Jeżeli powyższe jest niemożliwe - podobne wrażenie można stworzyć, otaczając łóżko szafkami lub innymi meblami.

Nie ulegałbym chwilowej modzie na stawianie łóżka głową do okna. To niekorzystne, ze względu na duże różnice temperatur zimą (zimne powietrze od okna, gorące z grzejnika) i zbyt intensywne promieniowanie słoneczne latem. Zalecam trzymanie się tradycji i usytuowanie łóżka w głębi pokoju, gdzie może jest trochę ciemniej, ale za to panują lepsze warunki do spania. Warto pamiętać, że dobrze jest, gdy z łóżka da się obserwować widok na drzwi wejściowe.

Światło słoneczne

W sypialni powinno być duże okno. Odpowiednia dawka promieni słonecznych sterylizuje wnętrze (działanie bakteriobójcze) i pozytywnie działa na psychikę młodego człowieka. A może raczej - każdego człowieka. Ponieważ w swoim pokoju dziecko będzie spędzało znacznie więcej czasu niż jego rodzice we własnej sypialni, trzeba to pomieszczenie lokalizować inaczej niż sypialnie dla dorosłych - najlepiej tak jak pokoje dzienne w domu, a więc od południa, południowego zachodu czy ewentualnie od wschodu.

Lokalizacja będzie miała szczególnie duże znaczenie w miesiącach zimowych, gdy liczy się każdy złapany promień naturalnego światła.

Akustyka

Niespodziewane dźwięki mogą spłycać sen dziecka lub co gorsza - budzić je w ciągu nocy. Hałas nie tylko źle wpływa na sen, ale utrudnia wypoczynek czy skupienie się podczas pracy. Nieoczekiwane, nagłe dźwięki działają na ośrodki pobudzające w mózgu i rozpraszają uwagę. Po dłuższym czasie wywołują irytację i napięcie nerwowe, bowiem część uwagi dziecka skupia się na tym, aby tych dźwięków nie słyszeć. Zatem już na etapie projektowania domu należy użyć odpowiednich materiałów i rozwiązań (pływająca podłoga, ciężkie materiały na ściany i strop, itp.), aby oddzielić pokój dziecka od reszty domu. Zresztą taka izolacja przyda się jeszcze bardziej wtedy, gdy dziecko dorośnie - po to, by oddzielić resztę domu od dziecka...

Czytaj także:

Jak urządzić pokój dla dziecka

Pokój dla dziecka - miejsce do spania

Pokój dla dziecka - miejsce zabawy i wypoczynku

Pokój dla dziecka - miejsce do nauki

Pokój dla dziecka - dzieci w domu

Więcej o:
Copyright © Agora SA