Zaprawa tynkarska - wszystko, co musisz wiedzieć

Odpowiednio dobrana i nałożona zaprawa tynkarska to gwarancja trwałości na długie lata. Łatwo jednak popełnić błędy, dlatego podpowiadamy, jaka powinna być zaprawa tynkarska i co warto wiedzieć na jej temat.

Zaprawa tynkarska - układanie tynków gipsowych

W przypadku tynków gipsowych przygotowaną zaprawę tynkarską nanosi się ręcznie lub maszynowo. Oczywiście agregatem tynkarskim układa się ją szybciej. Z tym, w jaki sposób będzie nanoszona, wiąże się wybór suchej mieszanki tynkarskiej. Tak naprawdę decyzja zależy od powierzchni ścian i sufitów. Jeśli dom jest duży raczej korzysta się z tynków maszynowych. Tynki ręczne układa się na mniejszych, zwykle remontowanych powierzchniach, lub w pomieszczeniach o bardzo skomplikowanym kształcie.
Suchą, fabrycznie przygotowaną mieszankę łączy się z odpowiednią ilością wody w agregacie tynkarskim. Zaprawa musi być dość gęsta, bo wówczas nie spłynie. Jej konsystencja jednak powinna umożliwiać łatwe rozprowadzanie.

Zaprawę tynkarską na mokro układa się poziomymi, równoległymi pasami, prowadząc je od góry do dołu, najpierw na suficie, a dopiero potem na ścianach. Następnie naniesioną zaprawę tynkarską rozprowadza się łatą H, zbierając nadmiar zaprawy tynkarskiej lub - według potrzeb - dorzucając w ewentualne zagłębienia ściany nową porcję. Gdy zaprawa tynkarska zaczyna wiązać następuje etap jej wyrównywania łatą trapezową, co jest najtrudniejszym momentem w maszynowym układaniu tynków gipsowych.

Po wstępnym stwardnieniu tynk gipsowy zrasza się wodą i zaciera pacą gąbkową. Dzięki temu na jego powierzchnię wydobywa się mleczko gipsowe, które umożliwia wygładzenie tynku.

Po zmatowieniu mleczko gipsowe należy rozprowadzić pacą metalową. Cykl ostatnich dwóch etapów, tj. gąbkowania i gładzenia, wykonuje się, aż do uzyskania wystarczająco gładkiej powierzchni tynku.

Dowiedz się: Ile kosztuje zrobienie elewacji >>

Zaprawa tynkarska cementowo wapienna 

Zaprawa tynkarska cementowo wapienna jest nakładana w trzech warstwach: jako obrzutka, narzut i gładź, co jest dość pracochłonne. 

Najtrudniejszym etapem podczas układania tynku cementowo wapiennego jest jego zacieranie. Jeśli zrobi się to zbyt wcześnie, jeszcze w miękkiej zaprawie tynkarskiej, powstaną w niej dziury. Jeśli zaprawa zbyt przeschnie, nie da się jej zatrzeć i otrzymać odpowiednią fakturę.

Pierwsza warstwa zaprawy tynkarskiej, czyli tzw. obrzutka o grubości 3-4 mm na ścianach i 4 mm na suficie zapewnia przyczepność tynku do podłoża. Wykonuje się ją z rzadkiej zaprawy. Drugą warstwę tynku - narzut - grubości około 10 mm nanosi się po lekkim stwardnieniu obrzutki i skropieniu jej wodą. Po naniesieniu narzutu nadmiar zaprawy tynkarskiej zbiera się długą metalową łatą. Ostatnią warstwę o grubości 1-3 mm (gładź) wykonuje się z gładzi cementowo wapiennej lub wapiennej. Narzuca się ją kielnią i rozprowadza pacą, a po wyschnięciu - zaciera. Podobnie jak poprzednie warstwy, również gładź w trakcie pracy zwilża się, skrapiając wodą.

Dowiedz się: Które okna są najtańsze, a które najlepsze >>

Zaprawa tynkarska - montowanie suchych tynków na klej

Taka zaprawa tynkarska wymaga równego podłoża. Aby suchy tynk dobrze się trzymał, spoiny muszą tworzyć ze ścianą równą płaszczyznę. Jeśli zaprawa murarska wystaje, trzeba ją skuć. Przed przyklejeniem płyt gipsowo-kartonowych na ściany nanosi się preparat gruntujący. Na spodniej stronie płyt układa się zaprawę plackami. Pośrodku, co 35-50 cm, rozmieszcza się placki okrągłe o średnicy około 10 cm, a przy krawędziach - podłużne, układane co 10-20 cm.
Płyty z ułożonymi plackami zaprawy przykłada się do ściany i dociska. Następnie koryguje się ich ustawienie w pionie i w poziomie, lekko uderzając przez łatę gumowym młotkiem.
Masę szpachlową wciska się między krawędzie płyt, a potem rozprowadza na całej długości łączenia. Styki wzmacnia się, zatapiając w masie taśmę zbrojącą. Po ponownym szpachlowaniu szlifuje się je.
Po ułożeniu suchego tynku na ścianach płyty montuje się na suficie (odwrotnie niż w tynkach układanych na mokro). Nie przykleja się ich, lecz mocuje wkrętami do metalowego rusztu podwieszonego do stropu.

Zaprawa tynkarska - montowanie suchych tynków na ruszcie

Płyty gipsowo-kartonowe można przykręcić do metalowego stelaża zamocowanego do ściany. Ten sposób montażu warto zastosować, gdy ściana jest krzywo postawiona, na płytach mają wisieć ciężkie przedmioty lub pomieszczenie trzeba wyciszyć warstwą wełny mineralnej. Najpierw montuje się wzdłuż ścian do podłogi i sufitu profile poziome U, oddzielone od konstrukcji taśmą z elastycznego materiału. Następnie na ścianach rozmieszcza się specjalne uchwyty. Profile pionowe wsuwa się w poziome profile U i mocuje wkrętami do metalowych uchwytów. Jeśli jest to konieczne, przestrzeń między ścianą a rusztem wypełnia się wełną mineralną. Płyty przytwierdza się wkrętami najczęściej tylko do profili pionowych. Styki płyt g-k wykańcza się tak samo, jak po przyklejeniu do ściany.
Suche tynki tworzą tylko podłoże pod rozmaite materiały wykończeniowe. Umiejętnie zatarte tynki układane na mokro są zwykle wystarczająco gładkie. Bywa jednak, że jakość położonego tynku nie jest wystarczająca, ale wtedy jego powierzchnię można wygładzić.

Dowiedz się: Ile kosztuje malowanie elewacji >>

Zaprawa tynkarska - wygładzanie

Obecnie gładka ściana to standard, szczególnie, jeśli na wyeksponowanej ścianie będzie oświetlenie - ewentualne cienie bezlitośnie wydobędą wszelkie nierówności tynku. Warstwa wygładzająca pokrywa chropowatość, nierówność, wypełnia ubytki i rysy. Warto też wiedzieć, że im ściany będą równiejsze, tym mniej zużyje się farby.
Gładź gipsowa to najpopularniejsze wykończenie z dość cienkiego gipsu szpachlowego - jej dwie warstwy mają grubość około 3 mm. Po wyschnięciu i stwardnieniu szlifuje się ją drobnoziarnistym papierem ściernym (na sucho) lub wygładza pacą stalową (na mokro).
Pewnym sposobem na wygładzenie ścian jest ułożenie stiuku - tynku szlachetnego, który przez odpowiednią technikę barwienia i zacierania nadaje ścianom wygląd naturalnego kamienia (zwykle marmuru). Układa się go w dwóch warstwach na tynkach gipsowych i cementowo-wapiennych. Warstwą dekoracyjną jest gotowa zaprawa gipsowa lub gipsowo-wapienna, wzbogacona o pył marmurowy i spoiwo akrylowe. Na koniec pokrywa się ją woskiem.
Stiuki stosuje się jako dekorację fragmentów ścian lub jako lamperie w holach. Ponieważ można je łatwo i często zmywać, szczególnie poleca się je do ozdabiania ścian w korytarzach.

Dowiedz się: Płyta gipsowa - wymiary, waga, parametry >>

Więcej o:
Copyright © Agora SA