Przed zakupem kominka należy przemyśleć jakie nasze potrzeby ma on zaspokoić. W zależności od tego, jaki wybierzemy wkład będzie mógł on pełnić funkcję dekoracyjną, stanowić główne źródło ciepła lub tylko dodatkowe. W domu, który nie ma dostępu do gazu z sieci, kominek z płaszczem wodnym lub z systemem dystrybucji gorącego powietrza może być (zgodnie z przepisami) podstawowym źródłem ciepła, ale nie jedynym. Trzeba zatem pamiętać o zakupie dodatkowych urządzeń grzewczych np. grzejnikach elektrycznych, kotle lub pompie ciepła.
To możliwe, ale pod kilkoma warunkami. Blok nie może mieć więcej niż cztery piętra. Pomieszczenie musi mieć odpowiednią powierzchnie oraz własny przewód kominowy. Należy też pamiętać też o uzyskaniu zgodę wspólnoty mieszkaniowej lub spółdzielni. Współczesne kominki bez problemu możemy dopasować do niemal każdego wnętrza. Tam, gdzie miejsca jest mało świetnie sprawdzą się modele z wertykalnie umieszczonym wąskim wkładem. Gdy do dyspozycji mamy większy salon możemy poszaleć z kominkami dwustronnymi lub narożnymi.
Najtańszym rozwiązaniem jest kominek powietrzny, czyli z systemem dystrybucji gorącego powietrza (w skrócie DGP). Dzięki specjalnemu systemowi nawiewu ogrzewane we wkładzie powietrze jest rozprowadzane po jednym albo wielu pomieszczeniach. Najczęściej wykorzystuje się tego rodzaju kominek do ogrzewania jednego pomieszczenia, ale jeśli podłączymy go instalacji ciepło po mieszkaniu możemy liczyć na ogrzanie - nawet - całego domu.
Jest droższy od powietrznego choć wcale nie różni się, na pierwszy rzut oka, od niego wyglądem Różnice zaczynają się w konstrukcji. Kominek z takim wkładem, podłączanym do centralnego ogrzewania, wymaga dodatkowych urządzeń pomagających rozprowadzać ciepło. Korpus wkładu ma podwójne ścianki, a przestrzeń między nimi jest wypełniona wodą, która nagrzewa się ciepłem z kominka i „wędruje” do instalacji grzewczej.
Klasyczny front wkładu wyposażony jest w ceramikę żaroodporna wytrzymującą temperaturę do 800°C. Posiada system "zimnej klamki" ograniczający ryzyko oparzenia podczas dorzucania drewna do paleniska. Wyjmowany ruszt i popielnik ułatwiają utrzymanie wkładu w czystości. Gwarancja 5 lat.
Nie wymaga dodatkowej instalacji - jest zasilany gazem miejskim lub z butli. Można go momentalnie rozpalić oraz ustawić temperaturę grzania i zaprogramować godziny pracy.
Wybierając kominek, należy sprawdzić jego moc nominalną, czyli uśrednioną.
W uproszczony sposób moc kominka oblicza się, przyjmując, że 1 kW mocy nominalnej wystarcza do ogrzania 10 m2 powierzchni domu.
Powinna ona wynosić nie mniej niż 70%, co oznacza, że 70% energii powstającej podczas spalania drewna odzyskiwana jest w postaci ciepła.
Zgodnie z przepisami wielkość pokoju, w którym planujemy zamontować kominek, nie może być mniejsza niż 30 m3.
Uwaga! Pamiętajmy o wykonaniu otworów rewizyjnych w obudowie kominka. Umożliwiają one dostęp do niezbędnego osprzętu, na przykład przepustnicy powietrza oraz komina, a w modelu z płaszczem wodnym – konserwację pompy obiegowej lub jej wymianę w razie awarii.
Każdy kominek należy podłączyć do osobnego, szczelnego i odpornego na wysoką temperaturę przewodu dymowego. Aby spaliny były skutecznie usuwane na zewnątrz, komin musi wytwarzać odpowiedni ciąg. Nie może on być ani za słaby, ani za mocny.
Przeglądając projekty domów i wizualizacje producentów możecie odnieść wrażenie, że kominek obok telewizora to dobry pomysł. Nic bardziej mylnego. Odległość od mebli i urządzeń powinna wynosić co najmniej 80 cm. Na obudowie kominka, na ścianach i podłodze w jego pobliżu nie można układać przewodów instalacji elektrycznej.
Przeciętny kominek (wkład i obudowa) waży około 500 kg, ale są i takie, których ciężar przekracza tonę. Dlatego trzeba zadbać o odpowiednio mocną konstrukcję podłogi.