Bluszczyk kurdybanek to popularna roślina, którą często można spotkać w polskim ogrodach. Ze względu na to, że niezwykle szybko i łatwo się rozmnaża jest przez wielu uznawana za chwast. Warto jednak docenić jej liczne lecznicze właściwości, które były znane już w średniowieczu. Według wielu podań roślinę tę wykorzystała już w XII wieku święta Hildegarda. Miała ona mieć zbawienny wpływ na jej bóle głowy i "szumy" w uszach. Oprócz tego istnieje legenda, że dzięki bluszczykowi kurdybankowi bitwę pod Wiedniem wygrała strona polska. Rzekomo król Jan III Sobieski miał zarządzić żołnierzom picie naparu z bluszczyku, co pomogło opanować problem rozprzestrzeniającego się tyfusu. Dodatkowo napary wzmocniły organizmy żołnierzy.
Warto jednak mieć na uwadze, że bluszczyk kurdybanek to roślina blisko spokrewniona z bluszczem pospolitym. Nie oznacza to bynajmniej, że nie można jej używać, ale należy mieć świadomość, że można ją pomylić z jej bluszczem. Czym charakteryzują się te dwie rośliny?
Przede wszystkim należy mieć na uwadze, że bluszczyk kurdybanek pnie się po ziemi, przez co czasami jest również nazywamy bluszczykiem ziemnym. Z kolei bluszcz pospolity pnie się przede wszystkim po ścianach. Czym różnią się te dwie rośliny w działaniu? Bluszcz pospolity charakteryzuje się przede wszystkim działaniem wykrztuśnym i przeciwgrzybicznym. Z kolei bluszczyk kurdybanek ma właściwości pomocne w chorobach układu pokarmowego i oddechowego.
Warto wiedzieć, że bluszczyk kurdybanek jest również nierzadko mylony z jasnotą purpurową. Mylące są jej różowe kwiaty, jednak posiada ona zdecydowanie większe liście i wyglądem bardzo przypomina pokrzywę.
Bluszczyk kurdybanek (Glechoma hederacea L.) jest zimozieloną byliną, która charakteryzuje się długimi rozłogami. Łodygi tej rośliny wznoszą się do wysokości od dziesięciu do dwudziestu centymetrów. Długie rozłogi o dużej ilości listków łatwo się ukorzeniają. Liście mają kształt serca albo nerki, warto mieć na uwadze, że dół blaszki liściowej bardzo często bywa zabarwiony na kolor fioletowoczerwony. Korona kwiatu ma kolor niebieskofioletowy lub czerwonawy.
Zbiór listków i kwiatów bluszczyku należy prowadzić w okresie jego kwitnienia, który zaczyna się w maju, a kończy w lipcu. Warto mieć na uwadze, że najcenniejsze kwiaty rosną w miejscach mocno nasłonecznionych. Zwykle liście takich okazów są znacznie ciemniejsze niż tych, które dojrzewają w zacienionych miejscach. Z badań wynika, że te kwiaty które rosną w nasłonecznionych miejscach kumulują zdecydowanie więcej związków aktywnych leczniczo.
Po zebraniu odpowiednich składników, należy przystąpić do ich suszenia. Najlepiej suszyć kurdybanka w temperaturze pokojowej do trzydziestu pięciu stopni Celsjusza. Gotowy produkt należy przełożyć do papierowych torebek lub ciemnych słoiczków i przechowywać do dwunastu miesięcy. Ususzony lubczyk należy chronić przed światłem i wilgocią.
Bluszczyk kurdybanek cechuje się wieloma właściwościami leczniczymi. Zawiera w sobie flawonoidy, które mają działanie przeciwzapalne i przeciwutleniające. Uszczelniają również naczynia krwionośne i mogą mieć działanie moczopędne. Oprócz tego na liście składników aktywnych znajdują się również saponiny, które przyspieszają trawienie tłuszczów i pomagają w pozbyciu się toksyn z organizmu. Poza tym bluszczyk kurdybanek zawiera glechominę, która nadaje tej roślinie goryczki i garbniki, składnik szeroko kojarzony z herbatą. Są to związki, które pomagają w walce z wolnymi rodnikami, mają działanie antyoksydacyjne, wykazują się również silnym działaniem bakteriobójczym. W bluszczyku znajduje się również cholina, która wspomaga działanie wątroby i walkę z cholesterolem. Kwasy organiczne zawarte w tej roślinie są istotne przy utrzymaniu funkcjonowania bariery jelitowej w prawidłowy sposób. Dzięki swojemu działaniu usprawniają one wchłanianie substancji odżywczych do organizmu. Oprócz tego bluszczyk zawiera sole mineralne, których niedobór może prowadzić do pogorszenia się stanu zdrowia.
Bluszczyk kurdybanek:
Warto uprawiać lub kupować bluszczyk kurdybanek ze względu na liczne właściwości, którymi się cechuje. Wbrew pozorom nie jest to chwast, a bardzo przydatna roślina, chociaż rzeczywiście jej charakter jest nieco ekspansywny. Niemniej warto nie lekceważyć tej pięknej i praktycznej rośliny, która pomaga na wiele dolegliwości.